آرمان من

سلااااام دوستای گلم دلم حسسسسابی براتون تنگ شده بود سال ٩٢کم کم داره تموم میشه وارد یه سال جدید میشیم سال ٩٢ من دونیمه ای بودم نیمه اول خارج ازکشور وبه دور از فامیل ولی نیمه دوم اومدیم ایران در کنار خانواده وفامیل...نیمه اول من یه آرمانه بی زبون بودم که کسی از حرفهام چیزی نمی فهمید ومامان از این بابت کلی غصه میخورد  ولی نیمه دوم من یه آرمانه شیرین زبون بودم که برا هر یه کلمه حرفی که میزدم مامان بابا کلی برام ذوق میکردن... نیمه اول خیلی از چیزا برام نامفهوم بود ولی نیمه دوم من با واژه های قشنگی مثل مامانجون وپدر خاله عمه عمو دایی وخیلی چیزای دیگه آشنا شدم ... در کل سالی که گذشت برا من سالی پر از رشد بود. امیدوار...